starfield Starfield - Grafika (Galeria Sceenshotów)

[millabrega 22]

Starfield - fotki z dzisiejszej wyprawy na Nirvanę II. Teren wulkaniczny. (To właśnie wziąłem na początek, bo zwykle niczego w takim terenie nie ma. Niestety w Starfieldzie nie ma czynnych wulkanów, a przynajmniej ja nie znalazłem takiego do tej pory. Jeśli wybiorę nudny teren na początku, to potem powinno być tylko lepiej. Taką przynajmniej mam nadzieję).

Puki co nie ma nic. Jedyne, co warto fotografować to Milla. (Dlatego taką zrobiłem...)

Są jakieś skałki...

No i mamy roślinkę i jakiś kwiat.

Napatoczył się też jakiś głowonóg. Nawet niemały...

Mini wulkan i... Milla ofc.

I wreszcie coś znalazłem. Bajorko, kolorowa mgiełka (niebieska) i jakieś formacje, przypominające zeschnięte koralowce. Słońce zachodzi, więc pośpiech wskazany (światło ucieka).

Jeśli by tak trochę nasycić w foto modzie...

To jednak wciąż nie to, o co chodzi... Zabieram Millę na drugą stronę bajorka.

Jest potencjał... Wreszcie. Piękna modelka w pięknym terenie... Coś z tego będzie. Oceńcie zresztą sami. Starfield stworzył warunki postarajmy się je wykorzystać.

[millabrega 22]

Jakiś księżyc w Starfieldzie.

Milla skręciła nogę i trzeba było doczłapać się w jakieś dogodne miejsce i wezwać statek

W końcu lądowisko zostało wybrane... Teraz tylko czekać. Ten "pirat" obok, to Barret.

Już nadlatuje... Milla klęka, by go lepiej... widzieć? Słyszeć?  Nie odgadniesz...

 

I wreszcie... Jest!

[millabrega 22]

Wczoraj wrzuciłem foty z "jakiegoś księżyca w Starfieldzie" jako przerywnik, gdyż Milla jest ciągle na Nirvanie II, w miejscu gdzie ją zostawiliśmy (bajorko z kolorową mgiełką). Dziś droga powrotna do domu, czyli do statku.

Słońce zachodzi i magia tego miejsca powoli zanika. Za chwilę pozostanie tylko szare bajorko i ciemne formy nad brzegiem. Czas wracać.

Ale się okazało, że roślinność na tej planecie, przejawia niezwykłe właściwości, gdy noc nadejdzie...

Pamiętacie tę szarą roślinkę z poprzedniej serii? Ona też świeci w ciemności.

Droga powrotna była długa, ale w końcu docieramy do celu. Czas wyruszyć w inny region tej planety.

[millabrega 22]

Czas na kolejną zagadkę/ciekawostkę
Kamienna Iglica - Taki dość często występujący obiekt.

I cóż... Gdzie zagadka? Ot zwykła formacja skalna, powiedziałby ktoś. Ale w szerszej perspektywie, ta formacja wygląda tak:

Czyli... Co my tu mamy? Wieżę Sarumana? Widać ślady murów sprzed tysięcy lat. Kto to zbudował?

Jeśli gracie w Starfielda i napotkacie to POI zróbcie "szybki zapis" naciśnijcie " ` " I wpiszcie "TSC 1" - to uwolni waszą kamerę. Następnie wpiszcie SUCSM 2.0 - to nada jej dużą prędkość podczas poruszania. Oddalcie kamerę i przyjrzyjcie się. Komenda "TM" wyłącza UI. Potem aby wrócić do gry wpisujemy: "TM" - włącza UI na powrót, "TSC" - tym razem bez jedynki i wuala... jesteśmy. Potem wczytujemy szybki zapis i gramy dalej.

[millabrega 22]

I znowu Nirvana II. To już ostatni raport z wizyty na tej planecie. Pisałem poprzednio, że zacznę od najmniej ciekawego terenu i potem będzie już tylko lepiej. Cóż myliłem się. Starfield aż tak nas nie rozpieszcza, by serwować bez przerwy zapierające dech lokacje, tak więc tu musiałem zadowolić się pejzażami. A więc ruszajmy.

Milla wylądowała na jakimś zamrożonym płaskowyżu i już w momencie, gdy ujrzałem to zielone niebo i zielonkawe cienie na śniegu, chciałem poprosić ją, by wystartowała i poszukała czegoś innego. Ale wzruszyła tylko ramionami i wskazała na raport ze skanu. Nic tu więcej nie było, no może oprócz wybrzeża, ale wiszące nad nim deszczowe chmury nie wróżyły nic lepszego. Tu była chociaż dobra pogoda.

Ruszyliśmy w kierunku południowo - wschodnim, by cały czas mieć słońce przed sobą i wracając iść mniej więcej na zachód. Po drodze fotografowałem, co się da.

Aż dotarliśmy do "świecącego lasku", miejsca podobnego do odwiedzonego poprzednio w porze nocnej. Teraz rośliny nie świeciły, ale wniosły troszkę koloru do otoczenia.

Milla wypatrzyła uskok z kryształami.

Zatoczyliśmy już ogromny łuk i droga wiodła teraz mnie więcej w stronę statku, a słońce chyląc się, nabierało złotego koloru.

Teraz już tylko pejzaże...

Powyżej: dwie foty zrobione bezpośrednio z gry "z marszu", czyli bez użycia trybu "foto mode". Tak to wygląda, podczas rozgrywki.

I już. Statek oczekuje. Tu pożegnamy się z Nirvaną II.

 

[millabrega 22]

Po odlocie z planet Nirvana II, Milla nie odleciała daleko. Wabił ją księżyc... Nirvana II - a.

Widoczna w oddali skalna brama przyciągała ją. Czym była? Podejdźmy zatem.

Ale jakaś siła nie pozwalała jej przejść. Rozejrzała się i dostrzegła coś, co już znała z innego świata.
Nieaktywną Koronę Królów.

Wiedziała, że musi poczekać do nocy, by korona aktywowała się.

I w końcu nie wiedziała już, czy to galaktyka odbija się w skale, czy skała ją stwarza. Korona Królów ukazywała swą moc.

Wspomagana przez moc Korony, Milla odważyła się przejść...

Poprzez granicę dwóch światów.

[millabrega 22]

Podróż do "Skalnej Bramy". (Już nie pamiętam gdzie to było...) Miejsce... Gdzieś w Starfieldzie.

Za "Bramą" był obiekt, który chyba trzeba nazwać "Skalną Skałą".

[millabrega 22]

Te foty powyżej, to oczywiście historia. Milla jest ciągle na Nirvanie II -A. Pamiętacie te fotki z Koroną Królów na czerwonej podusi księżycowego gruntu? Teraz Milla znalazła taką samą strukturę, ale w jakiejś radioaktywnej cieczy. I wreszcie to wygląda tak, jak powinno: dystyngowanie i dostojnie.

I to tyle z Nirvany II - A. Odlatujemy.

[millabrega 22]

Relacja z "safari" (stare fotki - nvidia 1660)

[millabrega 22]

Akcja STarfielda odbywa się na różnorakich planetach i księżycach, że wymyśliłem sobie taki mały temat. A mianowicie zdjęcie avatara z ciałem astronomicznym w tle. A więc popatrzmy.

[millabrega 22]

Trochę fotek Milli i Andreji z pirackiej bazy. Andreja w astrańskim kombinezonie.

I Milla podczas innej akcji.

[millabrega 22]

Układ Tirna.

[millabrega 22]